Ook Maar Even Voorstellen

[pdvd]

Ik zal me dan ook maar even voorstellen. Mijn  naam is Pim, geboren in 1978 uit Oosterhout in Nederland. 

 

Mijn eerste Vespa kocht ik op mijn 17e. Dit was mijn PK 50 XL Automatica. 

 

 

Na hier een aantal jaar op rondgereden te hebben haalde ik mijn motorrijbewijs, en na nog eens 2 jaar niet gereden te hebben (kromme Nederlandse wet toen ter tijd) ging mijn zware motorrijbewijs in. 

 

De PK belandde in de hoek van de garage met een dekentje er over heen en ik pakte voortaan de Diversion 600 van mijn vader. 

 

 

Deze was leuk voor rondjes in Nederland maar ook naar de Ardennen. Toen deze motor zo goed als op was werd deze verkocht en ik kocht een Kawasaki ZZR 600. Een iets sportievere motorfiets. Hiermee reed ik tot aan Italie en Spanje. Zwaar bepakt, met alle campeerspullen mee, en dit ging perfect.

 

 

Deze ZZR kocht in met 35.000 km op de klok en 4 seizoenen rijden later stond deze op 115.000 km. Dit betrof 95% vakantiekilometers. 

Echter deze begon iets te klein te worden, of ik te lang en te oud... dus er moest weer wart nieuws komen. 100 PK was genoeg alleen iets meer koppel in de bergen zou fijn zijn. En een hogere zit. Mijn oog viel op een V-Strom 1000 welke het dus ook geworden is. Ook deze motor had slechts 35.000 km gelopen toen ik 'm kocht en staat inmiddels op 114.000 km (sinds april 2010). Ook hier reed ik half Europa mee door, woestijn in Spanje in de zomer en wintersport januari in Frankrijk... 

 

 

Maar toch... de vespa bleef kriebelen... deze stond inmiddels al 13 jaar stil, weg te roesten in de garage. Tijd om te restaureren dus. Na 2 maanden prielen en schoonmaken en schuren en plamuren kon alles eindelijk naar de spuiter... en deze werd ziek en kreeg nog meer tegenslagen. Hier stond de vespa bijna 3 maanden stil. Eenmaal terug kwam een vriend van me op het idee om te trouwen op mijn vespa. Ik had dus een doelstelling dat de vespa echt af moest zijn in September. Er volgden nog een hoop tegenslagen zoals een rotte carburateur, een verrotte V-Snaar, 4 vierkante rollers in plaats van 7 ronde (en die krengen zijn een drama om aan te komen) om over de keuring, kenteken en de plaat die er dan weer op moest maar te zwijgen. Maar uiteindelijk was de vespa een week voor de bruiloft af. (dit is dus dezelfde PK als bovenaan staat)

 

 

Maarja dan is het af en dan loopt het goed... en dan zie je foto's van een PX200 op de Col de Parpaillon online staan.. .en dan begint het weer te jeuken.. die moest er dus ook komen. Al was het maar om iets te sleutelen te hebben. Een paar weekjes geleden dus een P200E uit 1982 gekocht. De Vespa is onder handen genomen door een autospuiter. Echter niet geheel netjes, want het blok is er niet uit geweest. Maar de boel is in ieder geval strak. Hier zit nog een hoop klusplezier/frustratie in. 

 

 

Beugels zijn er al af (bewaar ze wel voor als ik er een keer mee door Europa wil touren) en ook dat idiote zadel is al vervangen door een standaard exemplaar.

 

Ik hoop dat ik zo een beetje volledig genoeg ben geweest. 

[Daan]

Dat is pas een verhaal! Welkom pim

[pdvd]

Ik had nog geen betere foto van de P200E.. maar je weet inmiddels hoe deze er in het echt uitziet (en loopt)

[Vespaciao]

Welkom Pim...veel sleutel, klus-en rijplezier met je P200E...dat zadel is echt een "blikvanger" ...ciao !!