Ga naar inhoud
Vespaforum.be

Rondje om de kerk 2017


pdvd

Aanbevolen berichten

Rondje om de kerk 2017

Nadat mijn tour van vorig jaar op de Vespa erg goed beviel was de keus niet zo moeilijk om ook mijn zomervakantietour van 2017 op de Vespa te gaan doen. De Vespa was van te voren goed onderhanden genomen zodat de kans op stukken minimaal zou zijn. Het gehele blok was gerenoveerd en had bij vertrek slechts 400 kilometer gelopen. Het begin van de tour zou ik dus rustig aan moeten doen. Mijn tour van vorig jaar was tot Italië gekomen, en terug, dus dit jaar stond er een ander rondje op de planning. Enkele wegen die ik in het verleden al vaker gereden had maar waar ik overheen gejakkerd was op een vele male snellere motorfiets. Deze zomer wilde ik het rustig aan doen en genieten van de omgeving en vaker stoppen om foto's te maken. 


Dag 1: Zaterdag 15 juli 2018

De eerste dag van de vakantie met de motor is gelijk altijd ook de saaiste dag. Het eerste stuk binnendoor is altijd bekend terrein en dit zijn nou niet altijd de leukste wegen. Echter daarna wordt het alleen maar leuker... 

Alle spullen die mee zouden moeten had ik net zoals vorig jaar in 3 roltassen en 1 toolrol gestopt. Deze stonden al klaar om op de Vespa geplaatst te worden. De scooter werd van achteren naar voren gereden en was ook voor deze vakantie weer geheel voorzien van valbeugels en bagagerekjes. Mooi vind ik dit niet maar ach voor een trip als deze... je weet maar nooit. Na alle meuk aan de scooter vasgesjord te hebben kon de gps die gevoed werd door 2 powerbanks (waarvan een action exemplaar er al na 1 dag mee zou kappen) aangeslingerd worden. Ik kon op pad!


BCCyxaX.jpg


Net voor Geel pauzeerde ik even voor een bak koffie en reed verder door Geel om daar voor het eerst te tanken. De kleding- en toolrol konden net als vorig jaar weer los gehaald worden en de tank kon gevuld worden. In tegenstelling tot vorig jaar besloot ik nu de Vespa netjes te voorzien van Euro 98 met 3% mengsmering. Beter te veel dan te weinig en de 98 om maar te voorkomen dat er van die E10 meuk in het blokje terecht zou komen. 
De route tot nu toe was erg saai. Saai tot aan Huy of Hoei zoals de Vlamingen deze Waalse plaats noemen. Hier begonnen de Ardennen en werd alles een stuk mooier en zou het rijden ook een stuk aangenamer zijn. Ik pauzeerde bij een parking net na Huy en raakte daar gelijk aan de praat met een Fransoos op een Duc. Zoals gewend van Fransozen bleef deze man maar ouwehoeren. Wel gezellig overigens maar na een kwartier was ik pas van hem af en kon ik mijn eerste peperkoekreep, waarvan ik er velen had meegenomen, gaan nuttigen op het bankje bij de parking in de zon. 
De route door de Ardennen was verder grotendeels bekend terrein maar erg leuk om met de Vespa te rijden. Mooie groene natuur en heerlijk overzichtige wegen. 


vUmV2nQ.jpg


In de Ardennen had ik al een keer extra getankt maar net na het binnenrijden van Luxemburg besloot ik dit nog maar een keer te doen. Dit zodat ik de dag erna tenminste met een geheel volle tank weer op pad kon. De wegen die daarna volgden rondom het meer bij Esche-sur-Sûre waren ook met de Vespa een genot. Ik vergat even dat de Vespa volbeladen was en eigenlijk nog ingereden werd. De brede bochtige weg ging omlaag en de Vespa genoot hier zo van dat de teller op de GPS de 102 aantikte! 


T8CyHbk.jpg


Eenmaal op de camping in Heiderscheidergrund werd ik erg netjes ontvangen door Ed, de eigenaar van canping Le Moulin / Bar High Chapperal. Een camping met redelijk wat vaste plaatsen maar de passantenplaatsen werden grotendeels door motorrijders bezet. Ik zocht en rustig plekje aan de beek uit en vroeg brutaal aan de buren naast mij op de camping of ik toevallig een biertje van hen over kon nemen. Die kreeg ik natuurlijk gelijk. Ondanks dat ze met de caravan waren bleken het KTM rijders die mijn avontuur zo op de Vespa maar wat mooi vonden. 


iR0cGnV.jpg


In de bar at ik een lekkere portie spare-ribs aangevuld met enkele lokale biertjes. Hierop volgden natuurlijk nog meer biertjes en werd er met andere bezoekers slap geouwehoerd over motorrijden. Rond een uur of 10 besloot ik mijn tent op te zoeken om wat te gaan lezen en daarna heerlijk te gaan slapen. Deze nachtrust werd even verstoord doordat er een groep jongens tegenover mij was komen te zitten op de camping en deze redelijk zatjes terug kwamen bij de tent. Ach ze hebben vakantie... en ik viel vanzelf weer in slaap. 


Dag  2: Zondag 16 juli 2017

Ik was al redelijk vroeg wakker en strompelde naar het toiletgebouw toe. Eenmaal uitgekleed stond ik onder de douche welke niet aan bleek te gaan. Godverdegodverdegodver. Je had schijnbaar een sleutel nodig welke je bij de receptie kunt krijgen om de douche te activeren. Tsja daar kom je dan 's ochtends achter, en dit is je niet door de eigenaar van de camping verteld. Dit levert de camping wel een flink minpunt op want de receptie zou pas om 9 uur open gaan. Dat werd ongedouched vertrekken dus. 

De Vespa werd ingepakt en ik kletste wat met de groep gasten tegenover me, die ondanks de herrie die ze maakten behoorlijk okay bleken te zijn. 


VGXi1qL.jpg


Na betaald te hebben en mijn ongenoegen over de douche geuit te hebben vertelde de eigenaar dat dit toch echt op een briefje stond. Of ik alle briefjes die bij de plee hangen ga lezen na een hoeveelheid bier achter mijn kiezen gegooid te hebben. Niet dus, en dat doet niemand. Maar ach het zei hem vergeven omdat het zo'n fijn plekje was om te kamperen. 

De weg door Luxemburg was redelijk nat dus mijn rijstijl had ik er op aangepast. Vanuit Luxemburg reed ik België weer in en ondanks dat in dit gedeelte van de Ardennen het asfalt nog een soort van gatenkaas was schoten de kilometers behoorlijk goed op. Al snel was ik in de buurt van Verdun. Dit gebied staat bekend om de vele vuile veldslagen die hier hebben plaatsgevonden in de Eerste Wereldoorlog. Overal staan oorlogsmonumenten en bewegwijzeringsborden naar begraafplaatsen. Bij de grootste militaire begraafplaats bij Douaumont stopte ik even. Hier liggen 130.000 (nee dit is geen tikfout) gesneuvelde militairen begraven. 130.000 kruisjes. Ik ben niet snel stil te krijgen maar hier werd ik wel even stil van. 


ar6cgsI.jpg


Na hier zowel letterlijk als figuurlijk even stil gestaan te hebben, vervolgde ik mijn tocht. Niet veel later stopte ik bij een klein restaurantje om een tosti te eten. Zien zitten doet zitten want al snel schoven er diverse andere motorrijders (mag ik me zo noemen op de Vespa) aan die hier ook maar besloten te lunchen. 

Het landschap werd steeds Franser. De graanvelden werden afgewisseld met Champagnevelden en de Vespa bolde lekker door. 


soiamDq.jpg


3DvJHpm.jpg


1E7U4Jm.jpg


Redelijk op tijd was ik op de geplande camping in Courdemanges. Het stadje Vitry-le-Francois wat er voor lag was geheel uitgestoren. Gelukkig was er wel een benzinepomp open zodat ik de dag erna met een volle tank weer kon vertrekken. Eten had ik nog nergens kunnen kopen. De eigenaresse van de camping stelde zelf voor dat ik bij hun aanschoof die avond. Ik koos een plekje op de camping, zo goed als hetzelfde als vorig jaar, op een heerlijk rustig veldje. Echt een heerlijke camping à la ferme is dit. Geen herrie, normaal opgevoede kinderen die geen 6 glijbanen nodig hebben om gelukkig te zijn maar gewoon lekker ravotten in het bos zonder rubber tegels. 


3Tllm1s.jpg


kobh730.jpg


Na een aantal erg goede stukken dik belegde pizza zat ik wel vol en aangezien mijn buik redelijk van slag was van de spareribs (of de biertjes, maar die geef ik eigenlijk nooit de schuld) van de avond ervoor besloot ik het voor de rest van de avond bij thee te laten. 


WVXK5Ea.jpg


Na een flink eind gelezen te hebben in mijn Baldaci was het ook hier tijd om te gaan slapen. Axl Rose zong me over mijn nieuwe setje Zenheissers in slaap. 


Dag 3: Maandag 17 juli 2017

Na deze keer wel een heerlijk warme douche gehad te hebben in het ietwat bouwvallig, maar zeer schoon ogende douchgebouwtje werd de tent weer ingepakt. Toen alles eenmaal op de Vespa zat was het 8.35. 5 Minuten later dan afgesproken, dat kwam vast omdat die douche zo heerlijk was, kon ik aanschuiven bij het voor mij geprepareerde ontbijtje. Geen saaie Franse bedoeling maar alles erop en eraan. Geen sapjes uit een pak, maar verse appelsap uit eigen boomgaard! Wow, hier kunnen veel campings nog wat van leren! Na afgerekend te hebben, wtf... zo weinig en dat inclusief diner en ontbijt, kon ik mijn weg weer vervolgen naar de volgende camping in de Bourgogne. 

De kilometers schoten onder mij door. Wederom was er erg weinig open omdat ik natuurlijk een totaaal niet toeristisch gebied uitgekozen had om doorheen te rijden. Gelukkig waren daar mijn krentebollen en peperkoekrepen weer. Het werd dus een snelle lunch in de berm van een afgelegen weggetje. 


N9VzG4J.jpg


Ondertussen inspecteerde ik even de roadkill op mijn Vespa.


B4z041l.jpg


Ik vervolgde mijn weg weer en was bijna bij de camping in Étang-sur-Arroux. In een flauwe bocht die voor mij naar links ging was daar plots een auto, geheel op mijn weghelft met achter het stuur een vreselijke domme kut die vol op me inreed. Dit omdat ze meer oog had voor haar telefoon die ze voor haar stuur vasthield. Ik trapte vol mijn mijn achterrem in en kneep mijn voorrem in voor zover als kon en stuurde tegeklijk richting berm. Op een haar na miste ik deze randdebiel. In mijn spiegels zag ik de auto zwabberend over de weg gaan, de auto's die achter mij reden ook net missen en na wat zwabberen zelf net niet in de berm belanden. 

Met wat hartkloppingen reed ik rustig door richting de camping waar ik netjes een plaatsje toegewezen kreeg en waar ik eerst een biertje nuttigde om van de schrik te bekomen alvorens de tent op te zetten. 


pgpHRb7.jpg


rMCelV4.jpg


Een kort bezoekje aan de Intermarché in het dorp, waar ik kort daarvoor nog de tank volgegooid had, was genoeg om mij te voorzien van een waardige avondmaaltijd. Had ik die pannetjes toch niet voor niks meegenomen. Dit ging vergezeld met een flesje wijn van de camping welke er ook erg goed inging. 


rN4g8wF.jpg

hQUXe4q.jpg


Aan al het goede komt een eind, dus ook aan mijn flesje wijn... Maar ik kon in ieder geval goed slapen.


sCgkBZg.jpg


Dag 4: Dinsdag 18 juli 2017

Hier op de camping had ik geen ontbijt geregeld echter krentebollen en peperkoekrepen had ik nog volop dus mijn maag was snel en goed gevuld. Dit natuurlijk aangevuld met een kop Illy Espresso uit mijn Bialetti welke ik eigenlijk iedere ochtend aanslingerde op het brandertje. 
Na de eigenaren van de camping gedag gezegd te hebben, ze komen net zoals ik uit Oosterhout, was ik weer en route door de Bourgogne heen. De wegen waren behoorlijk leeg en ik zou al erg vroeg (lees half 1) aankomen op de volgende camping. Dit was voor mij wel heel erg snel dus ik besloot de route van de dag erna er maar aan vast te plakken. 40 kilometer voor mijn eindpunt stelde ik het 2e viapunt van de dag erna in en er kwam nog steeds een acceptabele eindtijd uit. Ik zou deze dag weliswaar 420 kilometer in het zadel zitten maar dat moest goed te doen zijn leek me. 

8Vf8xdC.jpg

Ook deze route schoot goed op en de Vespa gaf geen krimp. Om toch even een snelle lunch naar binnen te werken stopte ik bij een McDonald's die ik passeerde. Dit zou me niet te veel tijd kosten en me toch, voor korte duur, een volle maag opleveren. Geen friet, maar gewoon een gezonde salade bij het menu.


3TE718k.jpg


Eenmaal in de hoge Auvergne, vlakbij Puy de Dôme, begonnen mijn darmen weer te zeuren. Ik moest dus een toilet zien te vinden en daar was plots een hotelletje. Aan de bar bestelde ik een cola en ik haastte me naar het toilet toe. Na de cola en een koffie raakte ik met de eigenaar van het hotel, welke ergens achter in de 70 was, aan de praat. Hij vertelde mij dat hij ooit met een Vespa naar Portugal was gereden en vond mijn manier van reizen maar wat mooi. 

Eenmaal in de Dordogne begon mijn Garmin met een leuk toetje van de route. Allerlei kleine kronkelweggetjes werden aan elkaar geknoopt. De een nog smaller dan de ander. De laatste 40 kilometer duurden dan ook veel langer dan gepland en mijn eindtijd liep maar op. Rond de klok van half 7 kwam ik aan op de motorcamping in de Dordogne. Mijn eerste biertje daar ging er dan ook heel goed in! 


4ne9Hj4.jpg


Het tentje werd opgezet en onder het genot van wat biertjes schoof ik aan bij de BBQ van de camping. Een behoorlijke hoeveelheid vlees en lekkere salades welke er natuurlijk heel goed in gingen. Na nog wat biertjes was het tijd om te gaan slapen.


Dag 5: Woensdag 19 juli 2017

Vandaag had ik als eerste rustdag bestempeld. Alhoewel rust, en dag niets doen kan natuurlijk niet, ook al is het vakantie. Op de camping kon ik netjes aanschuiven bij het ontbijtbuffet zodat ik een keer wat anders te eten had. Dit was erg goed verzorgd en de Vlaamse motorvrienden club die bij me aan tafel zat was in tegenstelling tot alle andere Vlaamse MC's die ik tegen gekomen ben in de loop der jaren wel erg sociaal en gezellig. 

Na ontbeten te hebben deed ik een eerste wasje welke ik naast mijn tentje te drogen hing. 

a5vKyKG.jpg

Hierna reed ik naar Gourdon om te tanken, te pinnen en wat boodschapjes te doen. Met een volgestouwd handschoenenvak reed ik terug naar de camping. De rest van de dag bracht ik door met mijn boek en aan de bar. 


Dag 6: Donderdag 20 juli 2017

Doordat het flink geregend had was mijn wasje weer zeiknat geworden. Ook dit was een rustdag waarop ik bar weinig zou doen. Net zoals de woensdag schoof ik aan bij het ontbijtbuffet en zat een groot gedeelte van de dag voor mijn tentje mijn boek te lezen onder het genot van een wijntje. 

SWwJREA.jpg


kkyMac2.jpg


Ook checkte ik even de bougie van de Vespa, maar deze was nog in erg goede staat. 


C1WFYWl.jpg


En last but not least was ik erg druk bezig met kijken hoe mijn was aan het drogen was.


sDpxd5M.jpg


Een erg luie dag dus waarop ik 's avonds weer aanschoof voor de daghap en er natuurlijk weer wat biertjes meester werden gemaakt. 


Dag 7: Vrijdag 21 juli 2017

Na 2 dagen lamballen was het weer tijd om weer eens fatsoenlijk te gaan rijden. De etappe van vandaag zou vanuit de Dordogne naar de Midi Pyrenees gaan. Een gebied dat ook wel luistert naar de naam "de Gers" en ook "Frans Toscane" wordt genoemd. Al mijn spullen werden ingepakt en ik at voor de verandering deze keer weer een lekkere snee peperkoek met een bak Illy Espresso. Toen alles eenmaal op de Vespa zat begon het te spetteren, en niet zo'n beetje. De Vespa bleef dus half bepakt op de campeerplek staan terwijl ik snel de bar van de camping ingevlucht was om de bui uit te zitten. Na eenmaal afgerekend te hebben en ik ook daar 2 koppen koffie verder was, was de bui gaan liggen en kon ik gaan rijden. Natuurlijk niet zonder eerst iedereen gedag gezegd te hebben en voor de zoveelste maal op de foto te zijn gegaan. De route door de Dordogne schoot, ondanks dat het af en toe spetterde nog erg goed op. Het was echter niet de moeite waard om mijn regenoverall aan te trekken. Al snel was het weer droog en was het tijd om langs de heerlijk rustige wegen even mijn beentjes te strekken. 


uWiBQJP.jpg


CwwO0we.jpg


Vlak voor mijn bestemming gooide ik de tank nog even vol zodat ik ook nu weer 's ochtends met een volle tank weg kon rijden. Vlak voor ik het tankstation op reed begon een Nederlandse camper naar me te claxoneren. Vreemd... ach het zal wel. Na de tank gevuld te hebben plaatste ik mijn Vespa bij de naast gelegen motorworkshop om bij de hamburgertent hiernaast weer een hamburger te bestellen. Echter snel ging dit niet want de eigenaar de de motorworkshop, die aan een oude Kawa aan het werk was, vond mijn Vespa maar wat interessant. En daar was plotseling de man uit de Nederlandse camper. Hij verterld eme zelf een GS te hebben en het maar wat gaaf te vinden dat ik zo ver van huis was met mijn P. Met een GS bedoelde hij natuurlijk zijn Vespa 160 GS dus niet zo'n Duits hok. 


1dn989c.jpg


Aangezien het nog vroeg was besloot ik vlak voor Montpezat nog een klein lusje aan de route vast te plakken. Ik had toch tijd zat. 


D1s1RLN.jpg


6SCKJ3X.jpg


AlDpzhJ.jpg


Eenmaal op de camping werd ik hartelijk welkom geheten door Larissa en Danny, de eigenaars van Domaine au Piet. Iedere keer als ik hier ben krijg ik echt het Villa Felderhof gevoel. En tsja het mij toegewezen kapeerplekje. Wat wil je nog meer met dit uitzicht vanuit je tentje. 


9nrW7Uz.jpg

Ik had geluk. Deze avond had de camping een thema avond. Het thema was een Indisch buffet. Ik hoefde dus weer niet te koken. En ja, het smaakte zoals Indisch eten hoort te smaken, echt geweldig. En het wijntje wat ik er bij besteld had dat smaakte ook heerlijk. 


kqfSEIZ.jpg


Na nog even gezellig te hebben zitten kletsen met de zoon van van Danny was op den duur ook mijn flesje leeg en was het tijd om te gaan slapen. 


Dag 8: Zaterdag 22 juli 2017

Ook op deze camping was geen ontbijt, echter geen nood want peperkoekrepen had ik nog volop. Dat samen met een bak Illy koffie vanuit de Bialetti was voor mij voldoende om wakker te zijn. Het tentje werd voor de zoveelste keer ingepakt en Danny ern Larissa werden gedag gezegd. De Vespa had alleen een beetje moeite om te starten. Echter na een minuut of twee trappen zat er leven in de 35 jarige dame. 
Het eerste stuk door de Gers was de lucht behoorlijk grijs en ik vreesde regen. Eenmaal aangekomen bij de Pyreneën stopte ik bij een bakkertje om daar nog een Pain au rasain te halen zodat mijn maag weer goed gevuld was. En toen begon de lucht echt grijzer en grijzer te worden. Het laatste vlakke stuk voor de Pyreneeën spetterde het zelfs en het waaide ook flink. Dit had ik niet besteld, maar stoppen voor wat regen, nee dat deed ik niet. En het was nog steeds niet regenpakwaardig dus ik reed lekker door. 
Na wat forse klimmetjes en een aantal mooie kloven was daar dan plots het bordje "Espana". Hoe ongeloofwaardig het ook klinkt, nog geen 5 meter na dat bord scheen de zon en was het droog! 

In het eerste wintersportplaatsje stopte ik voor een korte lunch, een cola met een dikke tosti. 


24YnOSq.jpg


Wat volgde waren enkele, voor de Vespa, stevige klimmetjes door de Pyreneeën met supermooie vergezichten. Wow, dit is eigenlijk nog mooier dan de Franse Alpen!


ywL4hKc.jpg


xfAZmOo.jpg


0HvOPYV.jpg


I1NFPfi.jpg


Al redelijk op tijd was ik op d  geplande camping in het plaatsje Sort. Eerst een biertje in de schaduw en dan een mooi plekje zoeken voor de tent. 


Qyo2PCf.jpg


Ik koos een mooi plekje aan het beekje uit wat langs de camping stroomde. Er waren nogal wat mensen met cayaks op de camping, en wat bleek... dit was het wereldbekerparcours cayakken waar ik naast sliep. Gelukkig waren er alleen in het dorpje wedstrijden en niet naast mijn tentje. En 's nachts zou het toch wel stil zijn. 
Ik haalde voro de zekerheid even de bougie uit de Vespa om deze te controleren. Deze was nog okay maar er zat alleen een beetje aanslag op. Waarschijnlijk door de 3% smering. Ik kraste deze schoon en stook deze terug in het daarvoor bestemde gat in de cilinder. 


TYDZ1c6.jpg


2cVlilk.jpg


Aangezien het nog redelijk vroeg was besloot ik een rondje te gaan lopen door het dorpje. Echt een leuk Spaans dorpje met wat oude straatjes en terrasjes waar ik natuurlijk weer een biertje dronk. De wandeling moest tenslotte beloond worden. 


vg7OxEW.jpg


KKKC8hF.jpg


Eenmaal weer op de camping besloot ik bij het barretje mijn boek te gaan lezen. De campingeigenaar had echter andere plannen. Ik moest aanschuiven bij een aantal Spanjaarden die daar zaten en gezellig mee drinken. Mijn boek heb ik niet meer gelezen maar het was wel erg gezellig. 


OQKvTMc.jpg


Met genoeg biertjes, en een pizza, achter mijn kiezen dook ik mijn tentje in en heb heerlijk geslapen. 

 

Dag 9: Zondag 23 juli 2017

Na erg goed geslapen te hebben werd ik wakker, ging even douchen in de zeker 5 meter diepe douchecabines op de camping en haalde een gesuikerd croissantje bij het barretje op de camping. Terwijl de koffie stond te pruttelen pakte ik geroutineerd mijn spullen weer in. 
Het eerste gedeelte van de route begon gelijk met een flinke klim. De Vespa had het er maar zwaar mee. Ondanks dat het tempo flink omlaag ging verliep alles probleemloos. Het uitzicht wat ik vervolgens had was ondanks dat er wat lichte bewolking hing, of misschien zelfs daardoor, echt schitterend. 


HKaXLmK.jpg


GeaZyJC.jpg


XHHcbqq.jpg


Omlaag kronkelde de weg van de ene hairpin naar de andere. Normaal zou ik hier wat vlotter doroheen geknald zijn, echter op de Vespa ging het nu lekker op het gemakje. 


8ptnMgn.jpg


Wat hierop volgde was een gebied tussen de rotsen door. Echt geweldig gaaf, langs stuwmeren, maar het tempo op de weg lag redelijk aan de hoge kant en ik kon geen veilige stopplaats vinden om mijn GoPro aan te zetten of om foto's te maken. Dit lukte pas geheel op het eind bij een brug die het riviertje na de stuwdam over ging. 


TrPkcfY.jpg


y6KdhWm.jpg


En nog iets later op een pauzepunt langs de weg.


8YMphJO.jpg


uCOpgox.jpg


En toen deed mijn Garmin ineens niet meer wat ik wilde dat deze deed. Ondanks dat ik toch keihard had ingegeven geen snel- en of tolwegen op te gaan reed ik plotseling op een tolweg. De Spanjaarden knalden met met 140+ voor bij en ik bleef maar zoeken hoe ik hier zo snel mogelijk vanaf kon gaan. Mijn Garmin bleef me echter maar terugsturen naar deze snelweg en ik besloot zelf de route opnieuw in te laden. Dit hielp gelukkig en ik reed onder de berg Montserrat langs. Het was echter al lunchtijd geworden en aangezien ik niets tegen was gekomen om te eten was ik maar wat blij met een restaurantje langs de weg. Ik kreeg de vraag wat ik wilde en ik antwoorde overal maar okay op dat het goed was. Het bleek het dagmenu te zijn waarbij ik uit diverse onderdelen kon kiezen. Ik bestelde een Bucklertje, ja hier hebben ze dat nog, en kreeg er gelijk een bak olijven bij zoals dat hier hoort. Mijn bordje Paella werd ook al snel opgediend en dat was eigenlijk wel genoeg. Het was niet superveel maar mijn honger was gestild. 


aWLLdFy.jpg


En daar was de serveerster plots weer met... een bord vol met lamsvlees. 


PQq7ZFg.jpg


Ook dit ging er heel goed in... Ik ontplofte bijna maar de Crême Catalane die ik als nagerecht kreeg was ook zoals deze hoort te zijn. 


8UbSone.jpg


Een bakkie koffie na en ik kon weer rijden met in mijn achteruitkijkspiegel het mooie gebergte. Ik kon het niet laten om even op de vluchtstrook te stoppen om een kiekje te maken.


pv2nwlu.jpg


En toen begon alles drukker te worden. Ik kwam immers in de buurt van Barcelona. De route die de Garmin er van gemaakt had ging via de N150 dwars door de, in siesta zijnde, plaats Sabadell. Dit is toch een stad met meer dan tweehonderdduizend inwoners, en ze lagen allemaal te slapen. Ik reed langs het F1 circuit de Catalunya tot ik weer op een extreem rustig weggetje uitkwam. Hier zat Camping El Vedado die ik gepland had. En ook hier was het erg rustig. Dit terwijl dit toch de camping is die het meest dicht bij de binnenstad van Barcelona ligt. 

Na mijn tentje opgezet te hebben ging ik verder in mijn boek. 


NzJjfi5.jpg


Rond de klok van 6 liep ik naar het restaurantje bij de receptie toe aangezien ik wel toe was aan een koude pint. Helaas, dit was nog gesloten. Ik werd schijnbaar gespot door de Duitsers die tegenover mij op de camping zaten want even later toen ik voor de tent weer in mijn boek gedoken was stonden ze ineens voor mijn neus met een vers gebakken broodje hamburger en een flesje Heineken. Ze dachten dat ik wel honger had omdat ik bij het gesloten restaurantje stond dus hadden ze voor mij ook maar een burger meegebakken. Wow! Dat er nog mensen zijn die zo sociaal zijn! Ik was echt aangenaam verrast. De burger smaakte heerlijk en ik hoefde later op de avond geen eten meer te bestellen bij het restaurantje. Wel gingen er daar nog een aantal biertjes in. Terwijl de regen, ja dat doet het ook soms in Spanje, zachtjes op mijn tent tikte viel ik heerlijk in slaap. 


Dag 10: Maandag 24 juli 2017

Vandaag had ik een dagje touren gepland staan. Mijn tentje hoefde dus niet afgebroken te worden. Ik moest alleen even kijken hoe ik al de spulletjes die ik mee wilde nemen in mijn handschoenenvakje wilde proppen. Op de camping kocht ik een gesuikerd croissantje. Dit was samen met een peperkoekreep en een bak koffie voldoende om op te starten. De Vespa gooide ik gelijk bij het tankstation naast de camping maar even vol, wat nu zonder bagage een stuk makkelijker ging. 
Het tourtje begon over een leuke slingerweg gevolgd door wat kleine plaatsjes rondom Barcelona, maar al snel zat ik midden in de drukte. En met drukte bedoel ik dan ook echte drukte. 2 x 5 baans en alles krioelt door elkaar heen. Dit was ik duidelijk niet gewend. Echter waar ik de eerste keren nog netjes aan sloot achter de auto's deed ik dat na 10 minuten al niet meer. Rijden zoals de locals rijden en dat is gewoon kriskras door het verkeer heen gaan en ieder gaatje benutten. Zolang je maar geen gekke onverwachte wendingen maakt houdt iedereen je goed in de gaten en dat is iets waar men in Nederland nog heel wat van kan leren. 

Al snel kwam ik aan bij de eerste plek die ik wilde bezoeken. De Sagrada Famila, ik wilde tenslotte een rondje om de kerk rijden deze vakantie. En tsja dan kies ik toch echt de kerk uit die ik het meest indrukwekkend vind. 


lnkab8H.jpg


zUsh158.jpg


De Vespa werd even geparkeerd, en goed op slot gezet, en ik wandelde voor de zoveelste maal in mijn leven een rondje om de kerk heen om te kijken wat er nu allemaal weer verandert en bijgebouwd was. Vanuit de Sagrada reed ik kriskras door Barcelona langs enkele andere bouwwerken van Gaudi naar Plaça Catalunya waar ik ook een rondje reed. Vanuit hier reed ik via de Ramblas naar de haven en zo naar het strand bij Barceloneta waar ik de Vespa goed aan een paal vast zetten en bij een barretje een ijskoude radlertje bestelde. Tevens spotte ik nog een andere Vespa. 


X6SHtoy.jpg


9Dt5F8p.jpg


t5F5Af8.jpg


fSILjoN.jpg

Na een korte stop wilde ik de Vespa weer pakken, alleen een of andere verrekte kutspanjool had zijn hond over mijn slot heen laten pissen. Ik heb het al niet op honden maar dit sloeg alles... gadverdegadver... Na mijn slot verwijdert te hebben ben ik maar snel mijn handen gaan wassen in het barretje waar ik eerder de radler gehaald had. 

Via de Boulevard reed ik naar de twee torens, waarvan er een scheef staat, en zo richting de rode Arc de Triomph waar net filmopnames bezig waren. Ik besloot weer terug te rijden naar de camping maar wilde nog wel edven lunchen. Bij een simpel barretje bestelde ik op het terras een toast met copa di parma... heerlijk! 


jzwI1Hy.jpg


SAcYEAb.jpg


Videootje: https://www.youtube.com/watch?v=GKmCV5_Q0xA


En wederom ging er op de terugweg iets verkeerd. De afslagen volgden elkaar sneller op dan de Garmin aan kon geven, wat wil je 3 verschillende binnen 80 meter, dus ik zat plots weer op de snelweg. Zo snel mogelijk probeerde ik er weer af te komen en ik stelde de GPS gewoon weer in op de route. Deze werd netjes opgepakt en al snel zat ik weer op de mooie kronkelwegen rondom Barcelona. Plots zag ik een verlaten weggetje naar rechts wat nog hoger ging dan waar ik al zat. Natuurlijk schoot ik hier even in en zo'n 200 meter later had ik het meest geweldige uitzicht over de gehele stad heen! 


MHUvX4i.jpg


Bij de camping werd eerst de Vespa weer netjes volgegooid zodat ik de dag erna volgetank aan mijn volgende etappe kon beginnen. Bij het Tankstation nam ik gelijk een biertje mee voor bij de tent. Na dit biertje werden er nog 2 meer gehaald en ondertussen schoot mijn boek eng hard op. Ik zou toch wel genoeg leesvoer bijhebben voor op vakantie? Om af te koelen nam ik een duik in het zwembadje van de camping, friste mezelf op en at wat tapas, met natuurlijk weer een paar koude biertjes, bij het restaurantje. Slapen deed ik wederom heerlijk! 


Dag 11: Dinsdag 25 juli 2017

Alles werd weer ingepakt en op het gemakje op de Vespa gesnoerd. De route van vandaag zou ook maar erg kort zijn. Na de mensen die om me heen zaten op de camping gedag te hebben gezegd werd de Vespa aangetrapt en reed ik de weg van de camping af richting het Oosten om bij de Middellandse zee uit te komen. Na een leuk stuk gereden te hebben langs het spoorlijntje wat precies langs de stranden loopt werd ik wederom de snelweg op gestuurd. Natuurlijk was ik het hier niet mee eens en nam de eerste afrit en besloot gewoon de bordjes NII te volgen. Dit is de N-weg door alle Costa plaatsen heen. Zo kwam ik uiteindelijk in Blanes uit bij camping Sabanell. Ik ben al meerdere jaren op deze camping geweest en het leuke hier van is de ligging direct aan de boulevard. Daarnaast is het ondanks de ligging een vrij rustige camping met veelal oudere Nederlandsers en Spanjaarden. Ondanks dat de camping nog niet voor de helft vol stond had de beheerder van de camping er maar wat moeite mee om een geschikt plekje voor me te vinden. Ik wilde namelijk niet langs de rand staan en wel in de schaduw. Nog steeds waren er zat plaatsjes over, maar die waren bestemd voor caravans en niet voor mij met mijn kleine tentje. Toen er uiteindelijk een schitterend plekje gevonden was bleek dat de buren van dat plekje er hun auto op gezet hadden. En die waren net naar het strand vertrokken. Niet mijn probleem... ga ze maar zoeken. Natuurlijk gebeurde dit op z'n Spaans. De mensen die weer naast hun zaten waren uiterst vriendelijk en boden me gelijk al wat koffie aan en ik kon lekker bij hun in de schaduw wachten tot de Spanjaarden gevonden waren. Zo'n twee uur en enkele bakken koffie later kwamen de Spanjaarden eindelijk opdagen. Het gezelschap was aangenaam dus wat maakte het ook uit, het was immers vakantie. 

Na eindelijk mijn tentje opgezet te hebben beloot ik een rondje door het dorp te gaan lopen en een terrasje te pakken aan zee. Ook al wil ik graag lokale gerechten eten, er is 1 gerecht wat ik zo heerlijk vind dat ik daar mijn principes even voor aan de kant zet. En laten ze dat nou net gewoon verkopen hier aan de Costa Brava: de Bocadillo Frikandel Especial. Dit natuurlijk met een halve liter Amstel. 


FlkXXp2.jpg


9d5iR5b.jpg


Op zee begon het te regenen en iedereen stormde van het strand af, dit ondanks het feit dat er nog geen drup gevallen was. Toen het uiteindelijk dan toch, nog geen 5 minuten, regende zat ik lekker droog onder de parasol. 


ioVcuw3.jpg


's Avonds at ik een Lasagna bij de lokale pizzeria en bezocht ik de vuurwerkshow op de Boulevard. Zo'n 50.000 mensen stonden hier te kijken en dit was werkelijkwaar de meest extreme vuurwerkshow die ik in mijn hele leven gezien had. Hierna besloot ik wat jeugdsentiment op te gaan zoeken. In 2000 waren we met een hele vriendengroep, waarvan de meesten nog steeds mijn beste vrienden zijn, ook in Blanes op vakantie. Hier hebben we in Rudi's bar de Klomp enkele stickers van "Jan Kuster", het varkensbedrijf van de vader van een van mijn vrienden, tegen het plafond geplakt. 18 jaar later zaten deze er nog steeds. De bar was weer ouderwets gezellig, ik was dan wel wat ouder dan de rest van de bezoekers, maar zat lui om tegenaan te ouwehoeren. 

hwNhqeO.jpg


Pww7HEj.jpg


Hierop volgden enkele andere barretjes en een veel te foute discotheek. Hier volde ik me echt oud en stond versteld van de noord afrikaanse muzieksmaak van de jeugd van tegenwoordig. Waar is het misgegaan, of ben ik nu echt een ouwe lul aan het worden? Ik had in ieder geval genoeg biertjes op om heerlijk te slapen. 


Dag 12: Woensdag 26 juli 2017

Dit was eigenlijk de meest lamlendige dag van de vakantie. Redelijk laat werd ik wakker, dit doordat mijn tentje heerlijk onder de bomen in de schaduw stond. Ik wandelde even naar de supermarkt, haalde wat te eten en wat fruit zodat ik ook wat vitaminen binnen kreeg en besloot maar even op het strand te gaan liggen met mijn boek. Aangespoelde zeekoeien en fraaiere, al dan niet topless, exemplaren, van alles lag er en ik keek mijn ogen uit.


wqOfIow.jpg


Na zo'n anderhalf uur fikte ik echt weg en liep terug naar de tent om daar een kop thee te zetten. Vanavond zou de laatste avond van het vuurwerkfestival zijn en aangezien ik wel erg benieuwd was naar de opbouw van deze show wandelde ik de boulevard even af om hierbij te gaan kijken. 


99rbfes.jpg


hD2wXvi.jpg


CxtZ76e.jpg

Ook deze avond at ik weer bij de pizzeria, deze keer gewoon een pizza, om vervolgens de vuurwerkshow te gaan bekijken. 


9dPHflz.jpg


En een klein videootje natuurlijk voor de geïnteresseerden: https://www.youtube.com/watch?v=sz0xXp1Ld-8

Hierna belandde ik weer in de diverse kroegetjes maar die klotediscotheek met Nederlandstalige Mocromuziek ging ik niet meer in. En wederom sliep ik erg goed. 


Dag 13: Donderdag 27 juli 2017

Op mijn laatste lambaldag aan de Costa was het tijd om te tanken zodat ik de dag erna weer met een volle tank weer op pad zou gaan. Dat is dan ook ongeveer het enige dat ik gedaan heb. Ik wilde voor het tanken nog een ijsje gaan eten in Lloret. De weg tussen Blanes en Lloret was superdruk dus reed ik net zoals de locals lekker over de vluchtstrook al het verkeer voorbij. In Lloret was het verkeer ook veel te druk dus ik maakte maar rechtsomkeerd naar Blanes om daar de tank van de Vespa te vullen. 


992BcpN.jpg


Bij de Mac van Blanes lunchte ik lekker in de daar aanwezige airco, want wat was het heet! Een beetje verkoeling was wel lekker en de jankende en schreeuwende kinderen, en dat kunnen Spaanse kinderen met hun temperamentvolle genen als geen ander, nam ik maar voor lief. 
Eenmaal in Blanes ging ik nog even naar het strand maar na een uurtje had ik het ook daar wel weer gezien. Lekker bij de tent een kopje thee drinken dan maar weer. 

's Avonds at ik voor de verandering een keer bij Restaurant de Pepermolen. Ja dit klinkt fout, maar je krijgt er in ieder geval een hele flinke maaltijd voor weinig geld die ook nog eens goed smaakt. De serveerster was dan ook verbaasd dat ik mijn nasischotel geheel op had gekregen. Het grappige is dat toen we met de vriendengroep Blanes bezochten in het jaar 2000 deze tent ook al bestond. Het enige dat verandert was aan de menukaart was dat alles nu in euros stond aangegeven in plaats van de pesetas waar toen ter tijd nog mee betaald moest worden. 


9aPP53k.jpg


Vanuit de pepermolen liep ik door naar de Klomp om daar nog een paar biertjes te drinken. Mijn halve liter werd echter steeds maar bijgevuld en ik weet dan ook niet hoeveel ik daadwerkelijk op had. Ik sliep in ieder geval als een roosje. 


Dag 14: Vrijdag 28 juli 2017

Mijn tentje werd ingepakt en als ontbijt at ik heel verrassend een peperkoekreep met een bak koffie. Ik mocht de camping echter nog niet verlaten want de buurvrouw twee plaatsen naast mij op de camping was jarig. Er moest dus eerst gebak mee gegeten worden. Na een flink stuk gebak en wat bakken koffie verder was het rond de klok van 10 toch tijd om te gaan rijden. De korte broek werd snel verwisseld voor mijn motorbroek, de laatste bagage werd op de Vespa gesnoerd en ik kon weer op pad. 
De weg naar Lloret was nu gelukkig ietsje rustiger maar in het stadje zelf was het verkeer een crime. Ik had de dag ervoor geleerd lekker langs al het overige verkeer te rijden en dat ging me goed af. Alleen bij de rotondes een beetje opletten en ik was zo door het stadje heen. De weg naar Tossa schoot al een heel stuk beter op en na Tossa de Mar begon de pret. Het leukste weggetje van Europa: de GI-682 naar St. Feliu de Guixols. 370 bochten in 17 kilometer waren een flink aantal jaren geleden de reden dat op deze weg de persintroductie was van de Yamaha R1. Hierna is Catalunya voor vele motormerken de introductieplaats van hun nieuwe motorfietsen geworden. Zowel mijn Kawa als mijn Suzuki hebben deze weg al enkele malen gereden. Vandaag was het de beurt aan de Vespa. Niet keihard knallen, maar gewoon rustig op het gemakje deze keer. De weg lag er mooi bij, was schoon en tsja het uitzicht hier is altijd geweldig. Ik stopte dan ook geregeld om een foto te schieten. 


Oh0LUO1.jpg


eZBsoTU.jpg


7ua5jma.jpg


iEYYLSi.jpg


IaSnlRU.jpg


iMec3xs.jpg


gWu9H5a.jpg


Na deze geweldige weg stuurde mijn GPS me zoals gepland het binnenland in waar het al snel een heel stuk rustiger werd. De kilometers schoten goed op tot het moment dat ik een ander weggetje werd ingestuurd. Naast tolwegen en autosnelwegen had ik ook onverharde wegen uitgezet in mijn Garmin. Aangezien ik die nog niet gehad had deze vakantie stuurde mijn Garmin me dus een leuk gravelpad op. 


p37skzH.jpg


Na een kilometer of 2 kwam hier een eind aan en ik bleek een stukje door een dorp (wat wel verhard was) afgesneden te hebben. De natuur om me heen werd steeds maar mooier. Het stuk onder Gerona waarvan ik dacht dat het ook wel druk zou zijn bleken ook verlaten wegen te zijn dus alles schoot goed op. In Ripoll was het tijd te lunchen en op een terrasje in de schaduw, onder een parasol weliswaar, bestelde ik een heerlijk broodje met kip en weet ik wat er nog meer allemaal voor gegrild spul tussen zat. Het smaakte in ieder geval goed. 


nBpkjna.jpg


Als bijna toetje van de route had ik de N260, de Collada de Toses, opgenomen in de route. Een weg van zo'n 40 kilometer lang met alleen maar bochten. Deze was echter van een compleet ander caliber dan het weggetje tussen Tossa en St. Feliu. Hier zaten langere rechte stukken afgewisseld met bochten die vreselijk hard te nemen zouden kunnen zijn. De gemiddelde racefanaat zou hier akkuut geil van worden, ik reed echter op mijn Vespa lekker op het gemakje over deze bergpas heen. Ook de uitzichten hier waren wederom geweldig. Toen ik stopte om een foto te maken vroeg de Duitser op zijn oude BMW die daar ook stond of hij wat foto's van de Vespa mocht maken. Maar natuurlijk! 


Sly9hHR.jpg


Net voor de grens gooide ik mijn tank nog een keer vol en reed door naar het dorpje Err waar ik camping Le Puigmal uitgezocht had. Natuurlijk was er plaats op de camping en terwijl ik bij de receptie mezelf stond in te schrijven verzamelde zich al snel een horde mensen om mijn Vespa heen. De campingeienaresse wilde me naar mijn plaats begeleiden echter de overige kampeerders hielden me nog even aan de praat met vragen over de Vespa. Men vond het allemaal maar wat interessant! Het plekje op de camping, tsja dat was geweldig! Heerlijk rustig met uitzicht op de Pyreneeeën wat helaas niet zichtbaar is op de foto. 


XnbCeFG.jpg


Na een korte maaltijd in het dorp, natuurlijk vergezeld van wat biertjes besloot ik terug te gaan naar mijn tentje om daar voor de tent verder te lezen in het stukje literatuur waar ik nu in begonnen was. 
(foto was op een eerdere camping genomen)


RzBLR8k.jpg


Na enkele koppen thee begon het al vroeg donker te worden en dus lag ik op tijd in mijn tentje om te slapen. 


Dag 15: Zaterdag 29 juli 2017

Op de camping in Sort was naast een warme douche 's ochtends niets te krijgen. Voor de zoveelste keer graaide ik in mijn roltas en daar zaten zowaar nog steeds ontbijtkoekrepen in. De bialetti pruttelde terwijl ik alles weer in de roltassen aan het proppen was. Het eerste gedeelte van de route was weer geweldig gaaf met supermooie vergezichten over de Pyreneeën heen. 


S5xMuIm.jpg


Na het gedeelte door de hoge Pyreneeën kwam de afdaling via smallere weggetjes. En hier vond men het leuk wegen te repareren met split. Aangezien ik 2 jaar eerder een schuiver had gemaakt met mijn V-Strom over wat grind heeb gingen bij mij alle alarmbellen af en het tempo dus behoorlijk omlaag. 


DKIlO3c.jpg


Na de Gorges st George belandde ik in de Haute Languedoc waar de wegen weer een stuk beter opschoten. Al redelijk vroeg in de middag was ik in het plaatsje Lunas waar ik oorspronkelijk zou overnachten. Echter ik was uitgenodigd om bij vrienden in Millau een nacht op de camping door te brengen. Vanuit Lunas reed ik dus verder de Cevennen in. Nadat ik té lang achter een vreselijk langzame kutcamper gereden had die ik door de vele bochten in de weg niet in kon halen besloot ik maar even een pauze in te lassen en te genieten van het uitzicht.
 

PPz9kEF.jpg


PoPT16a.jpg


Ik reed een rustigere weg op wat een natuurgebied leek te zijn. Naast de weg stonden namelijk hekken zodat je het naastgelegen gebied niet in kon lopen. Dit was bezaaid met de meest vreemde rotsformaties. 


NKW54ub.jpg


8wJLpla.jpg


Vanuit hier was het nog een stukje paralel aan de snelweg rijden naar Millau. Geen spannende weg maar dat veranderde naarmate ik in de buurt van de stad kwam. Bij een uitzichtpunt stopte ik even . 


FlRdcxl.jpg


Op de camping werd ik hartelijk welkom geheten en na gelijk de rivier in geplonsd te zijn volgden er een aantal biertjes en flessen wijn. Het was erg gezellig! Mijn tentje had ik niet op hoeven zetten want ik kon in de voortent slapen, echter slapen dat deed ik helaas niet zo goed... ik miste mijn tentje, weet ik dat weer voor de volgende keer. 


Dag 16: Zondag 30 juli 2017

Voor het eerst sinds mijn vakantie had ik weer eens een ontbijtje met wat zuivel erin. Mijn lichaam wist niet wat het meemaakte. Dat is dus het voordeel van een koelkast bij de tent. Na de Vespa weer bepakt te hebben en uitgebreid gedag gezegd te hebben was ik weer op weg. Eerst in Millau even tanken en vervolgens de berg weer op en een stuk van de route terugrijden om zo de oorspronkelijke route die ik in gedachten had weer op te laten pakken door de Garmin. In de Cevennen werd ik al snel getrakteerd op een erg lekkere weg die behoorlijk stijl was en met de nodige hairpins omlaag ging. 


jLRcsnh.jpg


eza4JXk.jpg


Het was erg leuk sturen in deze omgeving tot er plots een idioot achter me zat te duwen in een Renault Express welke ook nog eens 2 versnellingen te laag reed. Ik kon hier nergens naar de kant gaan zodat hij me in kon halen maar wel zat de auto op nog geen meter achter me. Het was een Marokkaan met duidelijk een zwaar minderwaardigheidcomplexje en geen angt om zichzelf dood te rijden en andere weggebruikers hierin mee te nemen. Ik ging dus tot frustratie van deze droeftoeter rustiger rijden en liet me allesbehalve opjagen. Toen er eindelijk 50 meter rechtuit gereden kon worden dook deze zielepiet dan ook naast me en haalde me zonder te kijken wat er aan kwam in. Dit ging maar net goed. Ik was in ieder geval van deze vooroordelen bevestigende klootzak verlost. 

De  route ging na een tankstop door een rustiger deel van de Cevennen de Drôme in. Plotseling had ik een frontale aanrijding met een beest. Een gevleugeld beest dat recht op mijn neus vloog. Ik verging van de pijn en zette de scooter langs de kant van de weg om mijn neus te inspecteren. Er zat nog een dikke angel met daaraan een gifblaasje in mijn neus. Okay, ik moest rustig blijven, ondanks dat ik verging van de pijn. Rustig deed ik mijn handschoenen uit en zette ik mijn helm af. Nu kon ik de angel uit mijn neus trekken. Na nog een paar minuten in de berm te zijn vergaan van de pijn, ik wist niet dat het puntje van mijn neus zo gevoelig was, kon ik weer verder rijden met een behoorlijk opgeblazen neus. 

Eenmaal in de Drôme dacht ik dat alles best op zou schieten, echter mijn Garmin had een ander plan. Ik werd via allerlei kronkelwegen en wegen waarbij zelfs de bewoners van de Ardennen zouden zeggen dat het asfalt er wel heel erg slecht aan toe is, verder geleid. 


hGLoeOc.jpg


Rond de klok van 5 kwam ik aan bij Le camping Moto in Montclar-sur-Gervanne. Ik werd vriendelijk welkom geheten door Wanda die zich al af vroeg of ik dit jaar nog langs zou komen op de Vespa. Het eerste biertje smaakte natuurlijk heerlijk en ik werd door wat Fransozen gelijk op nog een extra bier getrakteerd omdat ze het zo gaaf vonden dat ik helemaal naar de Drôme ghereden was op mijn Vespa. Het verhaal dat ik eerder deze week in Barcelona zat was dus nog interessanter. 

Mijn tentje zette ik op mijn oude plekje langs de rivier en nadat ik mezelf gedouched had was het tijd voor wat biertjes en een goede avondmaaltijd. Ook dit jaar was het weer erg gezellig op le Camping Moto.


yXIDdA1.jpg


Dag 17: Maandag 31 juli 2017

Ik werd wakker en kon mijn rechteroog bijna niet openkrijgen. Wat was er aan de hand. Rustig blijven. Na een korte blik in de spiegel van de vespa wist ik het. Het gif van het beest dat me dag ervoor te pakken had gehad was vanuit mijn neus gezakt naar de kant waarop ik had liggen slapen. Mijn gehele gezicht was opgezwollen. En aangezien iedereen die dit lees het toch wil zien bij deze dus maar een foto dat ik niet uit mijn nek lul.


tCiyIJf.jpg


Na een bakkie koffie bij de tent verzamelde ik mijn vuile was die ik bij het wasgebouw in de week zette in een sopje. Terwijl dit lekker stond te weken bestelde ik een tosti met nog een nieuwe bak koffie. Ondertussen had Wanda voor mij een crèmepje gepakt tegen de allergische reactie waar ik last van had. Binnen enkele uren zag mijn gezicht er dan ook weer redelijk normaal uit! Na de was opgehangen te hebben was de Vespa aan de beurt voor een klusje. Mijn achterband, die vorig jaar mijn reserveband was, was in de kilometers die ik er deze vakantie mee gereden had bijna tot op de slijtnok opgesleten. Mijn voorband, waar ik zowel deze als vorige vakantie al mee gereden had, was nog in bijna nieuwstaat. Oftewel de voorband moest naar achteren en de achterband naar voren. De valbeugels konden eraf en de grote wisseltruuk kon beginnen. Hier was ik wel een uurtje zoet mee. 

Toen alles weer goed zat besloot ik dat het ook nu wel zo makkelijk was om maar te gaan tanken en zo kon ik tevens testen hoe de Vespa op de weg lag met de omgewisselde velgjes. Bij de Agip, ik gooi er liever betere en duurdere benzine in dan de goedkope supermarktpeut, was ook een carwash aanwezig. Daar werd de Vespa even netjes schoongespoten zodat de ergste blubber en benzine er af was gespoeld. 


S2jzTpp.jpg


Het campingwinkeltje in Mirabel-et-Blacons was helaas gesloten waardoor ik dus geen lunch had. Ik had geen zin om terug te rijden naar Crest hiervoor. Eenmaal weer op de camping werd er dus heel ordinair maar o zo lekker een broodje kroket besteld. Mijn boek werd vervolgens uitgelezen en ik nam een verfrissende duik in het zwembad. De avond was weer zoals alle anderen op deze camping, lekker eten en genoeg biertjes met gezellig volk. 


Dag 18: Dinsdag 1 augustus 2017

Ik had mijn wekker redelijk op tijd gezet zodat ik op tijd kon gaan rijden. Echter ik stond  in vakantiemodus dus het was rond half 10 eer ik wegreed van Le Camping Moto. De weg tussen Crest en Die langs de rivier de Drôme is een bekende blèrbaan voor mij. Waar ik in het verleden hier regelmatig snelheden tegen de 200 km / uur haalde tufte ik nu netjes met een vaartje rond de 80 over de weg heen. Als eerste colletje van vandaag stond de Col de Meneé gepland. Ook hier was men weer redelijk ijverig met grind in de weer geweest waardoor mijn tempo behoorlijk naar beneden ging. Dit colletje geeft erg mooie uitzichten over de Vercors en het begin van de Franse Alpen. 

C0IHbVe.jpg


icvjj3v.jpg


Via Clelles reed ik naar Ponsonnas waar het eerste bungeejumppunt van Europa gevestigd zit. Vandaag hing er niemand aan de brug te bungelen. De Vespa begon echter dorstig te worden en ik kwam maar geen tankstation tegen. Mijn Garmin stelde ik dus in op het dichtsbijzijnde pompstation en een paar kilometer later stond ik in La Mûre mijn tank te vullen. Dit was een klein maar noodzakelijk ommetje. Van hieruit reed ik de bekende Col d'Ornon op. Een col die niet echt spannend is maar wel leuk om te rijden. 


omHCXIa.jpg


PQilhVP.jpg


Aangezien er nog 2 flinke collen aan zaten te komen besloot ik in Le Bourg d'Oisans mijn tank maar weer te vullen zodat ik niet in de problemen zou komen. En dit was maar goed ook want ik ben verder geen tankstations tegen gekomen. 

Vanuit Le Bourg d'Oisans reed ik de Col du Glandon op. Ook een erg gave Col waarbij de Vespa flink moest werken om boven te komen. 


xwQYDh5.jpg


EuECobD.jpg


XzHfdPm.jpg


vdo8KdZ.jpg


Als toetje van de dag had ik de Col de Madeleine gepland staan. Deze gaat slechts tot 2000 meter maar is er zeker niet minder mooi om. Heerlijke mooie vergezichten en een superleuke weg om te mogen rijden. Op de top kletste ik wat met een nederlandse vader en zoon die samen op een gehuurde nieuwe V-Strom 1000 aan het toeren waren. 


ivKZVQd.jpg


757fGsF.jpg


Eenmaal aangekomen op camping Eliana in Aigueblange kreeg ik te horen dat er geen plek was en dat de camping vol zat. Jammer maar helaas dus en ik mocht verder kijken naar een volgende camping. Iets verderop zat Camping des Neiges. Hier hadden ze ook geen gehele plek voor me want het was behoorlijk druk, echter of ik het erg vond om op het veldje achter de camping te staan. Dus geen grindplek maar een mooi zacht en rustig grasveld. Natuurlijk vond ik dit helemaal top. 's avonds at ik een heerlijke burger met lokale kaas erop bij het restaurantje van de camping vergezeld met enkele biertjes. Na deze maaltijd kon ik verder gaan in mijn nieuwe boek dat ik mee had gekregen van de vrienden die in Millau op de camping zaten. Nu geen biertjes meer, maar een kop thee, want dat was het enige wat ik naast koffie te drinken had bij de tent. Al redelijk vroeg begon het donker te worden en voor de klok 10 uur aangaf lag ik al heerlijk in mijn tentje.  


Dag 19: Woensdag 2 augustus 2017

Toen ik mijn tent open deed lag er op mijn Vespa al netjes een zakje te wachten met daarin mijn bestelde chocoladebroodje en een croissantje. Dit met een kop koffie was mijn ontbijtje. Ik had vandaag een dagje touren gepland staan dus mijn tent kon blijven staan. Ik reed eerst, lekker zonder bagage naar het tankstation om de Vespa vol tegooien en vervolgens naar de Super U die ernaast lag om wat bananen, water en koffiebroodjes te halen. Bij Moutiers reed ik de bergpas op naar Val Thorens. Een 40 kilometer lange doodlopende bergpas met Val Thorens als eindpunt. Het was even wennen om weer zonder bagage te rijden. Al bij de eerste haarspeld schoot de kont van de Vespa er bijna vandoor. Ik had gelijk spijt dat ik mijn veren niet terug slapper gezet had voor het dagje touren. Rustig aan naar boven dus.


https://www.youtube.com/watch?v=p-ocJ2zHl8I


Eenmaal boven reed ik een rondje door het dorp waar het opvallend druk was voor de tijd van het jaar. Hier hadden ze dus ook duidelijk ontdekt dat dit gebied meer potentie heeft dan alleen als wintersportoord. De Après ski barren waren (gelukkig) wel gesloten anders had ik waarschijnlijk niet meer op de camping beland.

ro2gaBK.jpg


pCCam2Z.jpg


2yY9xSA.jpg


Aangezien zowel mijn Kawa als mijn Suzuki hier een keer op de piste gestaan hadden was het nu dus de beurt aan de Vespa. Via het nu verharde pad reed ik naar de 360 bar waar hard gewerkt werd aan de bouw van een nieuwe gondel. Hier hield het verharde stuk op en reed ik verder over het gravelpad. Ik kon echt duidelijk merken dat de Vespa veel te straf was afgeveerd voor zulke werkzaamheden en mijn gereedschapsset om dit af te stellen lag op de camping. 


4yaAgub.jpg


OCY97lZ.jpg


mJw6KOh.jpg


SIj1HMj.jpg


Na een eindje gereden te hebben draaide ik weer om terug naar het dorpje. Hier besloot ik de col weer naar beneden te pakken. Ik zag echter dat er enkele liften open waren. Bij de gondels naar de Cime de Carom (het hoogste punt) stopte ik en zette de Vespa goed op slot aan een paal. Bij de skipasverkoop kocht ik een kaartje voor de lift en kon bij de dames achter de balie mijn spullen achter laten zodat ik niet al mijn zooi mee omhoog hoefde te nemen. Het eerste gondeltje was een 4 persoons kabine. Hier zat ik rustig alleen in. Echter bij het overstappen op 2600 meter naar de grote gondel stond ik tussen de Fransozen. Ik dacht dat deze alleen op wintersport zo stonken echter nu was dat dus weer het geval. Een zure penetrante knoflookzweetlucht hing in de gondel die maar niet wilde vertrekken. Pas na 15 minuten gewacht te hebben zaten er genoeg mensen in de gondel om deze omhoogte laten gaan naar de top van 3200 meter. 

Eenmaal boven genoot ik van het uitzicht. Voor mij is dit een bekend punt, echter zonder sneeuw had ik hier nog nooit gestaan. 


V5TalfZ.jpg


cyAeQ1o.jpg\


Ik twijfelde heel erg of het mogelijk was om te voet de afdaling te gaan maken, maar ik was stom genoeg om er toch aan te beginnen. Na een meter of 50 gedaald te hebben had ik al in de gaten hoe zwaar het was maar omdraaien was geen optie meer omdat dit een flinke klim zou zijn. Over de piste genaamd Col de L'Audzin liep ik omlaag. Hier kwam ik gedurende deze afdaling alleen 2 Marrokaans/Nederlandse dames tegen en enkele marmotten. Voor de rest was de berg leeg. Ik was erg blij met mijn bananen, water en koffiebroodjes zodat ik onderweg genoeg te eten en te drinken had.

Zoek de marmot.
ykSbxNU.jpg


Ja dat puntje helemaal daarboven, 600 meter hoger, daar kwam ik vandaan.
ryjT853.jpg


Na een wandeling van zo'n anderhalf uur zeurde mijn rechterknie behoorlijk en mijn scheenbenen screeuwden om rust. Vanaf hier nam ik de kabine weer terug vanaf 2600 meter naar 2200 meter waar mijn Vespa geparkeerd stond. 

Filmpje van de wandeling: https://www.youtube.com/watch?v=Z2iuWy7qDGM

Na een mooie tocht was ik weer beneden aan de col bij het tankstation waar ik de Vespa alvast volgooide met een verse sloot peut voor de trip die de dag erna gepland stond. Bij de Super U deed ik wat boodschapjes zodat ik deze avond lekker zelf kon koken en een wijntje te drinken had bij de tent. 

De verse ravioli die ik zelf had klaargemaakt smaakte goed en ook het wijntje smaakte, ondanks dat het eigenlijk iets te warm was, er erg lekker bij. Het (kleine) flesje wijn was ook genoeg om mij heerlijk te doen slapen die nacht. 


Dag 20: Donderdag 3 augustus 2017

Ik werd wakker en had vreselijke kramp in mijn schenen, dit natuurlijk van de wandeling de dag ervoor. Mijn tentje was nog zeiknat toen ik het inpakte, maar wachten tot het droog was daar wilde ik geen tijd voor maken, het zou bij het opzetten de volgende keer immers zo weer droog zijn. De bakker was nog niet geweest toen ik wakker werd maar nadat ik gedouched had en bezig was mijn spullen in te pakken werd mijn zak met broodjes voor deze dag afgeleverd. Rond de klok van 9 verliet ik de camping en reed dwars door Albertville heen om zo het Massif des Bauges in te rijden. Een erg mooi natuurgebied met geweldige vergezichten. En plotseling zaten er 2 motoren achter mij en er gebeurde iets wat ik nog niet eerder gezien had deze vakantie. Ze bleven netjes achter me rijden. Okay dat gebeurde wel vaker maar dit waren BMW's van het nieuwe type. Het type motorfiets dat je altijd hard voorbij dendert. Na een paar bochten was er een lang recht stuk en haalden ze me een voor een heel beschaafd in. En toen zag ik iets wat ik ook nog nooit gezien had. Normaal groet bijna iedere motorrijder me, echter BMW GayasS rijders doen dit nooit! Die voelen zich te stoer hiervoor en snappen niet dat het leuk kan zijn op iets met zo weinig vermogen. Deze arrogantie is dan ook geheel terug te zien in de rijstijl. Okay er zijn uitzonderingen maar dat zijn de rijders van de 1150 of de eerdere modellen. Toen ik deze mij groetende BMW's eens goed bekeek zag ik waar het door kwam dat deze wel sociaal zijn tegen een Vespa rijder. Er stond een I op de kentekenplaat. 


riv5zGl.jpg


De kilometers schoten goed op en al snel was ik in de Jura en daarna in de Doubs aangekomen. Ook hier weer lekkere brede wegen die goed opschoten. En af en toe wordt je plots verrast door een kasteeltje of een ander oud bouwwerk waar je op uitkijkt.


IQSZsGg.jpg


n2tUfr0.jpg


Na een goede 400 kilometer gereden te hebben kwam ik aan in Le Clerjus bij La Mouche. Men was wederom versteld dat ik helemaal naar de Vogezen gereden was op de Vespa. Mijn tentje werd achter op het veldje opgezet en 's avonds gingen er redelijk wat biertjes in aan de bar bij Jos. De hamburgermaaltijd die geserveerd werd smaakte ook goed! Dat ik wederom als een blok in slaap viel zal ik nu maar wijten aan de dikke 400 kilometer die ik deze dag gereden had. 

pRrG5Qf.jpg


Ys3dhkW.jpg


Dag 21: Vrijdag 4 augustus 2017

Ik werd wakker van een vreselijk geklapper. Ik keek op mijn wekker en het was pas half 6. Waar de fuck is die buurman hier naast me op de camping mee bezig dacht ik. Het bleef maar doorgaan en slapen lukte niet meer. Rond de klok van half 8 besloot ik na een tijdje draaien maar te gaan douchen en mijn zeiknatte tentje in te gaan pakken. Er was echter geen leven te bekennen in de tenten om me heen en de buurman lag nog in diepe slaap. Wel vloog er een specht voorbij die dus gelijk de herrie verklaarde. 

Toen alles eenmaal ingepakt was sloeg de klok bijna half 9. Het ontbijt zou dus klaar staan bij La Mouche. Na een flinke bodem gelegd en tevens betaald te hebben kon ik gaan beginnen aan mijn eennalaatste etappe. Vandaag had ik weer 380 kilometer te gaan wat op de Vespa een behoorlijk eind is. Bij het verlaten van het terrein van La Mouche was het na een paar honderd meter al raak. Gravillon! En dat vele kilometers lang. De omgeving was mooi maar om nou steeds van het gas af te moeten was wel jammer. In de buurt van de Luxemburgse grens had ik nog een klein oponthoud omdat er plotseling 2 halve windmolens overstaken maar verder  verliep alles voorspoedig. 


MkORylE.jpg


ogW9NtE.jpg


Vanuit Frankrijk reed ik een stukje Duitsland in maar daar was ik na nog geen minuut al weer uit en reed in het plaatsje Schengen binnen. Vanuit hier volgde ik de Moezel tot in de buurt van Grevenmacher. Hier vervolgde ik mijn weg richting het Müllertal. Dit is altijd een erg mooi stukje natuurschoon om doorheen te rijden. Mijn Vespa vond het er ook erg mooi en wilde er duidelijk blijven. Het blokje liep ineens voor geen meter meer en alles hield in. Na een paar keer gestart en gestopt te zijn besloot ik toch echt dat ik niet verder kon rijden en moest gaan sleutelen. De ANWB bellen was echt een No Go! Die zouden de Vespa afslepen. En na bijna 4000 kilometer gereden te hebben de laatste 300 door de ANWB te laten doen, dat ging echt tegen mijn principes in. Wel had ik al enkele hulplijnen gebeld, echter geen ervan nam op. De eerste die terug belde dacht dat het mijn sproeiers zouden zijn die vervuild waren. De zijkap ging van de Vespa af en de carburateur werd openegemaakt. Het luchtfilter was al wel redelijk vies geworden dus dat reinigde ik met WD40 en wc papier. Ook de sproeiers haalde ik uit de carburateur en sproeide ik door met WD40. Voor de zekerheid haalde ik de bougie er ook uit en verving deze door een verser exemplaar. Het mocht allemaal niet baten het blokje liep nog steeds zwaar beroerd. 
Ik had inmiddels Baton Rouge, de herberg waar ik zou overnachten, gebeld dat ik het waarschijnlijk niet ging halen vandaag. Ondanks dat het voor mij nog 90 kilometer rijden zou zijn werd daar de aanhganger al aan de auto gekoppeld om mij op te komen halen zodat ik daar verder kon sleutelen. 
En toen belde Daan mij terug die me er aan herinnerde dat het misschien mijn cdi kon zijn. Die had ik geen nieuwe bij maar daar was eventueel wel aan te komen. Na een korte inspectie, en een test waarbij ik geen vonk bleek te hebben, bleek er een stroomdraad losgebroken te zijn van de stekker en deze had hierdoor dus maar af en toe een zwaar beroerd contact. Gelukkig had ik nog een stuk electriciteitsdraad en wat stekkertjes meegenomen en de boel werd met wat tape aan elkaar gezet. Na een testritje van een paar 100 meter bleek dit dus het probleem te zijn want de Vespa liep weer als een zonnetje. Snel belde ik Ben van Baton Rouge op dat hij om kon draaien. Hij was gelukkig nog niet heel ver onderweg en combineerde het ritje maar met even goedkoop tanken in Luxemburg. 

Mooi sleutelplekje:
BL6bGJH.jpg


Problem solved!
Ehjy1V3.jpg


Ik stelde mijn Garmin maar in op de snelste weg naar Baton Rouge, wat ik eigenlijk niet had moeten doen want het scheelde niet veel en het was een veel saaiere route dan gepland... maar ach... Ik kwam redelijk op tijd aan bij de herberg waar het zoals altijd erg gezellig was. De Vespa stond voor het eerst sinds weken lekker warm in een garage en ik kreeg een heerlijk bedje op de slaapzolder. Na mezelf even opgefrist te hebben was daar dan de beste maaltijd die ik sinds weken op had. Een klein beetje luxe op het eind van de vakantie met natuurlijk heerlijke biertjes van de tap waren nu wel verdiend. 


Dag 22: Zaterdag 5 augustus 2017

Na heerlijk geslapen te hebben begon dan de laatste dag van mijn vakantie. Iedere keer als ik hier kom is het weer genieten van dit mooie plekje. Heerlijke frisse en schone lucht zoals je die in Nederland nergens vind. 


8qnW4OG.jpg


Na ook hier een geweldig ontbijt gehad te hebben werd de Vespa even volgegooid met benzine en knoopte ik daarna bij Baton Rouge de laatste tas weer terug op de Vespa. Het was nog droog toen ik begon te rijden echter na enkele kilometers begon het toch te miezeren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen maar mijn jas werd natter en natter tot ik uiteindelijk maar in een bushokje stopte om mijn fluoriserend gele regenoverall aan te trekken. In Huy was het toch echt weer kurkdroog dus iets na dit plaatsje stopte ik om de overall weer uit te trekken. Echter in de buurt van Geel, de wegen waren hier alweer een stuk saaier geworden, begon het weer te spetteren. Ik trok toch mijn overall maar weer aan en toen het even later harder begon te regenen stopte ik bij een frituur voor een Bicky Burger en een cola. Een snelle en lekkere vette lunch. De grootste bui was gevallen en ik besloot weer te gaan rijden. Dit was echt slechts van korte duur want de hemelsluizen vlogen open en ik zat midden in een wolkbreuk. Bij het eerste beste punt wat ik zag moest ik stoppen om te schuilen. Ik zag een onopvallend pand waar wat auto's voor stonden met een afdakje voor de showroom. De Vespa stond nog in de regen maar ik stond droog. 


GTDQOdo.jpg


Tot ik omkeek wat voor showroom het was waar ik voor stond. Een tot in bijna nieuwstaat gerestaureerde Porsche 359 stond me aan te kijken. Dit is voor mij echt pure porno op wielen. Ik geef niets om auto's maar dit is toch echt wat anders dan een dagelijks gebruiksvoorwerp. Een vlugge blik in de rest van de showroom deed me nog meer kwijlen. De eigenaar wenkte me gewoon binnen te komen in mijn druipende rele regenoverall. Porsches, Lamborghini, Bentley, Rolls Royce, Jaguar, Jensen, je kunt het zo gek niet bedenken of het stond er. Dit was nog eens leuk de bui uitzitten. 

JrICWFa.jpg


ODoJM8o.jpg


eWPRChi.jpg


k9z5f3l.jpg


Toen ik uitgekwijld was stopte het ook met hard regenen en kon ik mijn weg naar huis vervolgen. Het laatste stukje van de route was weer saai, maar ach... Ik had een toptrip gehad en de Vespa had het op een kabelbreukje na 4250 kilometer perfect gehouden. 

Wederom voor herhaling vatbaar!

Link naar reactie

Adembenemend genieten rond de kerktoren. om duimen en vingers af te likken. Petje af !! Wanneer komt je boek uit ? ;)

Ik vrees dat menig Vespa-lover nu al zit te "kwijlen en te popelen" naar je volgend reisverslag en "droomfoto's". en ja, ik ook :D

Link naar reactie

Wat een ontzettend mooi reis verslag! Echt top vastgelegd ook.

Zeker nog een droom van mij om ooit eens te gaan doen.

Link naar reactie
1 uur terug, Vespaciao zei:

Adembenemend genieten rond de kerktoren... om duimen en vingers af te likken...Petje af !! Wanneer komt je boek uit ? ;)

Ik vrees dat menig Vespa-lover nu al zit te "kwijlen en te popelen" naar je volgend reisverslag en "droomfoto's"...en ja, ik ook :D

Ik heb ook nog dromen hoor die ik uit wil laten komen. 1 ervan is motorrijden op IJsland... en dan pak ik toch liever mijn allroad met grof profielbanden mee dan de Vespa... Maar dit was zeker niet mijn laatste trip met de Vespa! 

Link naar reactie

Top reis verslag, wil ik ooit ook wel eens doen.

Link naar reactie
9 uren geleden, Kinnie zei:

Top reis verslag, wil ik ooit ook wel eens doen.

Gewoon gaan doen! Zorgen dat je Vespa op orde is en gaan! 

Link naar reactie
12 uren geleden, Kevin Vdpoele zei:

Top om te lezen.

Wat had je meegenomen in je toolkit?

Pff best een hoop: In ieder geval een reservebougie, reserve rem-gas-koppelings-schakelkabels, sproeiertje, busjes voor aan kabels, stroomdraad met stekkertjes, stekkertang, schroevendraaiers, ring/steeksleutels in enkele maten, bahco, ratels met doppen die je op een vespa nodig kan hebben, bougiedop dus ook,  wat extra boutjes en moertjes, WD40, Tape (kleiner rolletje van tesa dus geen dikke rol ducktape), tang, striptang, reservelucht (voor in de banden met zo'n gaspatroon), reservebinnenband, punttang (voor de segerringen in het voorwiel) en natuurlijk tie-raps. 

Link naar reactie

Luistert ook wel naar de naam moersleutel... Bahco is de merknaam maar iedereen in Holland weet wat je er mee bedoelt ;) Verschil tussen bahco's en andere merken is de reactie van de tool op de draairichting. 

80sa_2.jpg

Link naar reactie
  • 2 weken later...

Wat een zalige trip en mooi verhaal, ik krijg er ook weer zin in. Eén iets tegenspreken: niet iedereen met een BMW R1200GS is te arrogant om te groeten naar een Vespa. Ikzelf rij zowel met een PX200, PX125, PK50 (binnenkort na restauratie) als een 1200 GS :-).

Begin maar al te plannen voor volgend jaar!!

Link naar reactie
11 uren geleden, Julo zei:

Wat een zalige trip en mooi verhaal, ik krijg er ook weer zin in. Eén iets tegenspreken: niet iedereen met een BMW R1200GS is te arrogant om te groeten naar een Vespa. Ikzelf rij zowel met een PX200, PX125, PK50 (binnenkort na restauratie) als een 1200 GS :-).

Begin maar al te plannen voor volgend jaar!!

Gelukkig zijn er uitzonderingen... ;) Ik maak het overigens niet alleen op de Vespa mee, maar ook op de V-Strom (vinden veel GS rijders ook een wannabee motor waar ze boven staan lijkt wel) 

Link naar reactie

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...