Ga naar inhoud
Vespaforum.be

nero in Zell Am See!


nero

Aanbevolen berichten

Na zaterdag in panne gevallen te zijn met mijn SS180 en zondag heel de dag geprutst te hebben om de vespa weer rijdend te maken, zondagavond op aanraden van Fred (vespaclub Sambre-Ville) nog naar Charleroi gereden (bij Pietro) om de ontsteking opnieuw juist te laten zetten, de kabels bij te regelen en de voortrein door te smeren.

De straat op en af gereden als test en de vespa met de camionette naar huis gereden in de hoop dat alle problemen opgelost waren.

Het vertrek naar Zell Am See zal dus ook de eerste ‘echte’ testrit worden …

Dag 1:

Dinsdag avond na het werk nog snel mijn valies gemaakt, een voorraadje 2T- olie aangeschaft en om 19.00u kunnen we vertrekken.

p0809091848.jpg

Ter hoogte van Nijvel begint er plots een auto achter mij te claxonneren. Ik wil nog het beroemde wegwerpgebaar maken als Fred opduikt. Hij had een rode wesp zien rijden en de achtervolging ingezet om me uit te wuiven (de wereld kan soms klein zijn). Na een ‘escorte’ van een paar kilometer neem ik afscheid en eindelijk krijg ik het gevoel van “echt” vertrokken te zijn voor het grote avontuur...

De scooter rijdt bergop vlot 80 km/u, zelfs met zo’n 40 kg bagage op de achterrek.

Ter hoogte van Sombreffe op een 20km van Namen zakt de vespa achteraan plots naar beneden. “Een lekke band” denk ik terwijl ik de vespa naar de kant van de weg manoeuvreer.

Bij nader inzien blijkt de band nog intact maar de vering is helemaal doorgezakt. Op het eerste gezicht lijkt het alsof de schokdemper het begeven heeft onder het gewicht van de bagage.

Snel getelefoneerd naar Sprima met de vraag of hij een nog een achtervering liggen had en hij die ‘even’ kon brengen… Een schokdemper was geen probleem, die ter plaatse brengen wel, omdat hijzelf druk bezig was om zijn valiezen te maken. We spreken af dat ik eerst ‘het probleem’ eens grondig zou bekijken en indien het niet op te lossen was, ik weer zou bellen.

Na de bagage eraf te hebben gehaald kan ik de achterzijde van de scooter optillen en zie dat de veer volledig gelost is aan de bovenzijde onder de benzinetank. Het zadel en de benzinetank dan maar gedemonteerd, de veer terug op zijn plaats gestoken en deze keer deftig vast gevezen. Ondertussen is er een ‘inboorling’ komen kijken wat er gaande is. Na de klus brengt hij me een emmer warm water, zeep en een handdoek. Zelf blijkt hij een liefhebber te zijn van quads. Voor alle zekerheid geeft hij me nog een ‘stro- koord’ mee voor als ik nog eens in panne zou vallen.

Ondertussen is de hemel toe getrokken en begint de duisternis al te vallen. Af en toe motregent het.

Rond 11.30u beland ik in Bastogne en neem mijn intrek in “hotel du sud”.

vespaworlddays001a.jpg

Dag 2:

Na een ontbijt met warme pistolets, ardeense pastei, confituur en choco stel ik de GPS in op Zell Am See. Nog 850km te gaan…

Al snel beland ik in het Luxemburgse Ardennen waar de regen met bakken naar beneden valt. Gelukkig heb ik me juist voor het vertrek nog een Nolan- helm aangeschaft met volledig vizier. Zelfs in de regen en mist is het hier prachtig om door te rijden.

Een eerste bruusk remmanoeuvre leert me dat ik het kalmer aan moet doen.

Als eindelijk de zon doorbreekt zijn mijn handschoenen en achterwerk helemaal doorweekt. Terwijl ik mijn lunch verorber leg ik alles te drogen.

vespaworlddays002a.jpg

Ik ben dan al boven Kaisers- Lautern. De secundaire wegen liggen er goed bij en er is bijna geen verkeer. Met een temperatuur van rond de 20°C is het mooi ‘scooterweer’.

Dan merk ik dat Lucy ( mijn GPS- stem) haar woorden half begint in te slikken. Tegen beter weten in rijd ik gewoon verder en Lucy houdt haar mond. Na zo’n 50km blijft Lucy zwijgen wat heel verdacht is (zeker voor een vrouw). Ik merk dat mijn oortje nu volledig uitgevallen is en dat ik van mijn route afgeweken ben. Na een paar vergeefse pogingen om verbinding te maken doe ik mijn handschoenbakje open en leg de GPS met het scherm naar boven erin zodat ik de route visueel kan volgen.

Door de miserie met het oortje beland ik op een heel drukke vierbaansweg met veel zwaar verkeer. En natuurlijk begint net nu de motor te sputteren… Met veel geluk en aan 50km/u bereik ik de eerste afrit. Blijkt dat de hoofdsproeier wat verstopt zit. Na een ‘grondige’ reiniging kan ik de weg verder zetten.

Aanbeland in het Duitse Eifelgebergte zoeven de motards met opgefokte moto’s me langs alle kanten voorbij. Ik blijf er kalm bij en geniet met volle teugen van het landschap.

Als de benzinetank bijna leeg is ga ik op zoek naar een benzinestation. In mijn beste Duits vraag ik aan een paar mensen naar een pomptazzioon maar niemand kan me helpen. Uiteindelijk vind ik een benzinestation. Een bord met ‘tankstelle’ op doet me vermoeden dat mijn Duits nog voor verbetering vatbaar is...

Juist op het spitsuur bereik ik Stuttgart, een stad vergelijkbaar met Brussel met een brede snelweg die via verschillende tunnels dwars door de stad gaat. Met het verstand op nul en de gashendel volledig open probeer ik het verkeer min of meer bij te houden. Juist voor een lange tunnel begint de motor zich opnieuw in te houden. Gelukkig is er een kleine pechstrook waar ik de vespa kan tot stiltand brengen. Blijkt dat ik reeds enige tijd zonder benzine aan het rijden was... Gelukkig heb ik een reservebidon van 5L bij zodat ik de weg kan verder zetten.

Eenmaal voorbij Stuttgart blijft het een snelweg, maar het verkeer vermindert zienderogen en nu is het zelfs daar aangenaam rijden.

vespaworlddays005a.jpg

Tegen 23.30u strand ik op zo’n 50 km boven Augsburg waar ik een motel opzoek om de nacht door te brengen.

Dag 3:

Omdat ik nog zo’n 350km voor de boeg heb sta ik om 5.00u op om tijdig in Sell Am Ziller (waar ik afgesproken had met Sprima) te geraken. Op zoek naar een ontbijt stuit ik op 2 Poolse gastarbeiders zonder werk. Na de kennismaking ( zij in hun beste Duits en ik in mijn beste engels/Duits/frans,…) en een keuring van de vespa door Christian en Gregor nodigen ze me uit om een kop koffie te drinken. Water warmen en 2 scheppen koffie (geen oplos) in een tas en de koffie is gereed. Vrezend voor het ergste drink ik met lange tanden de kop leeg. Bij het afscheid geven ze me nog een half brood en 2 grote droge worsten mee.

Er is bijna geen verkeer en ik schiet goed op. Rond 9.00u rijd ik een parking op om te ‘ontbijten’. De worsten zien erg niet te lekker uit en de smaak is navenant. Na een halve worst geef ik het op en kieper de rest weg.

vespaworlddays004a.jpg

Het weer is goed en kort na de middag bereik ik Augsburg. Mijn maag is een beetje tot rust gekomen en de Alpen komen in zicht.

vespaworlddays007a.jpg

vespaworlddays009a.jpg

Even naar Sprima gebeld om te zeggen dat ik rond 15.00u in Zell Am Ziller zal aankomen. Omdat het daar regent neem ik rustig de tijd om te middagmalen en bij te tanken.

Als ik Zell Am Ziller nader barst er een onweer los. Het water staat zo’n 20cm in de straten en telkens als ik rem lopen mijn handschoen en botten vol water. Eenmaal aan het hotel klaart het uit en nu kunnen we samen onze eerste ‘echte’ bergpas overwinnen, de Gerlosspass.

vespaworlddays010a.jpg

vespaworlddays011a.jpg

Tot nu toe heb ik buiten een verdwaalde Lambretta en een paar moderne scooters nog geen enkele vespa gespot, maar nu we de pas over zijn zien we kleine groepjes vespa’s die wuivend en claxonerend naar Zell Am See trekken. Daar aangekomen lijkt het stadje wel belegerd door vespa’s. Honderden scooters staan overal geparkeerd en anderen rijden constant op en af door de hoofdstraat. Een beeld dat niet zal veranderen de eerstkomende dagen…

Wordt vervolgd...

Groetjes, nero.

Link naar reactie

@Bjorn: u vraagt, wij draaien.:)

@Ex-Scooterboy: het is wel de beste manier om naar WVD te gaan (en voor mij de enige goede), maar niet iedereen heeft de mogelijkheid om dit te doen. Ik heb wel een paar "grote Jannen" zien zuchten en blazen langs de kant van de weg bij de beklimming van de Grossglockner.:))

@Maarten: de tocht is idd niet te onderschatten, maar als je rekening houdt met de mogelijkheden van je wesp kan er weinig mis lopen.

Bedankt voor de toffe reacties!

Groetjes, nero.

Link naar reactie

sorry hoor maar ik denk dat je niet iedereen die met de camionette gaat mag veroordelen,tuurlijk vind ik het de max om naar daar te rijden met de vespa,en zeker met nero (altijd iets te beleven)maar dat vraagt natuurlijk meer verlof aangezien je er 3 dagen over doet en dan nog 3 dagen terug en het evenement zelf ook 4 dagen duurt,maar niemand zal je tegenspreken dat dit het echte avontuur is.

groetjes Raf

Link naar reactie
  • 4 weken later...

Super Nero, wat een coole (letterlijk en figuurlijk) rit. Dat zou ik graag ook een keer vanuit Nederland willen doen.

Toppie! Vrees dat het volgende uitje wel even zal duren (WVW) Misschien voor als test een keer naar Belgie touren!

Link naar reactie

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...