Edwin

In de ronde opening van het U-profiel bevindt zich nog een klein gaatje. Uitblazen, compressor, ultrasoon ... zodat alle gaatjes weer open zijn en probleem opgelost.

9 uren geleden, josse zei:

is dat niet heel veel geld voor een gelijkrichter ? 

Ja, en dat waren dan nog de dealer prijzen. Anderzijds 525,- Bfr is 25,5 € en dat lijkt dan nog mee te vallen.

7 uren geleden, josse zei:

wat leuk gevonden.

Op de bestelbon, onderaan in rood. Ik kan het niet goed lezen, maar wat zou dat zijn ? Fr 525,- / stuk. 

Daar staat "Redresseur" (gelijkrichter)

In het "Algemeen tarief" kaftje vind je onder andere het artikelnummer voor het Misa kleeflogo. De bestelbonnen, facturen en omzendbrieven zijn zeldzame documenten.
Leuke vondst Michel!

Mag dicht. Poster is weg

Is inderdaad een chassis controle nummer. Kan je verder weinig mee, alleen kunnen de twee letters, indien aanwezig, een indicatie geven voor het type vespa. Bijvoorbeeld BA = VBA, LA = VLA, SS = SS. Dit nummer is altijd ingeslagen in Pontadera.

Iemand interesse in deze poster? Formaat ca 60x80 cm, hoogglanzend, geen plooien. Gratis af te halen in Heusden-Zolder, geen verzending! Bij interesse stuur maar een pm.

Josse,
ik wil je niet ontmoedigen, maar als je alles origineel Donza wil restaureren, ben je wel even zoet. Ik heb dat al een paar keer gedaan. De dwarshouder is specifiek Donza en kan je tegenkomen op een ander afgedankt Donza zadel. Informeer eens hier op het forum.

Restauratie van het zadel lijkt mij alleen zinvol als de skai nog intact is en als de zigzag naden waarmee de rubberen delen (onder de skai) niet doorgescheurd zijn. Zowel de sterkte van het rubber als het naaigaren zijn van bedenkelijke kwaliteit

Voor restauratie van het zadel moet je eerst deze dwarshouder losschroeven, daarna kan je de hoes van het metalen frame verwijderen door die metalen klemmen om te plooien. Het metalen frame kan je verder demonteren of in zijn geheel laten. Poetsen en met owatrol behandelen. En dan de hoes. De mousse, die tussen het skai en de dikke rubber zit, is alleen te bereiken als je de onderste naad waarmee het skai is vastgemaakt aan het rubber volledig rondom losmaakt en alle metalen rivetten rondom losmaakt. Die rivetten zitten echt in het rubber verankerd en je zal onvermijdelijk het rubber op die plaats beschadigen. Je zal zien dat de mousse volledig verpulverd is. De mousse was oorspronkelijk 3mm dik en vastgekleefd op de bovenkant van het rubber. Ik heb dat ooit vervangen door iets gelijkaardig dat je zelf op maat kan snijden. Had nog wat dikker mogen zijn.

Daarna kan je alles terug monteren. Skai terug over de rubber plaatsen, rondom terug vastnaaien met speciaal garen en "sewing owl" en daarna de originele rivetten of nieuwe terug monteren.

Is allemaal een geduldwerkje en het eindresultaat is sterk afhankelijk van de staat van de gerecupereerde onderdelen en vakmanschap. Als je vaak met de vespa rijdt, is het beter om een nieuw zwart zadel (Italiaanse makelij) te kopen en het origineel op het schap te leggen.

Foto's zijn niet heel scherp, maar misschien is het zo duidelijk.

Op 13/9/2023 om 14:19, kriekmans zei:

Hallo,

ben eindelijk begonnen een oude Vespa te restaureren. Spijtig genoeg heeft de vorige eigenaar reeds heel wat geschuurd en geplamuurd waardoor ik genoodzaakt ben om deze opnieuw te spuiten. Ik had dan ook graag de Vespa in zijn originele kleur herspoten.

volgens mijn opzoekingen zou de originele kleur Azzurro Metallizzato 890 moeten zijn. Kan iemand dit bevestigen?

Alvast bedankt,

 

 

 

De Misa VGLB werd standaard vanaf het fabriek niet in metaalblauw gespoten. Er waren 3 kleuren beschikbaar. De meest voorkomende kleur is het champagne bruin. Daarnaast is er nog het zeldzame blauw en de laatste kleur is deze die jij hebt, namelijk grijs/groen metallic. De enige manier om deze te reproduceren is iemand te zoeken die zo een vespa heeft en de kleur te scannen of te vergelijken met hedendaags laknummers van auto's... Er zijn ook enkele wit/beige Misa VGLB gekend als overgang naar de VLA van 1963
Hier nog zo een grijs/groene:

Het zou inderdaad een vervangframe kunnen zijn.

Ik heb geen afbeelding van het VIN-nummer in combinatie met het IGM nummer. Wel nog een andere foto om de verhoudingen weer te geven. Het zal wel niet op een mm steken, want dat inslaan was/is manueel werk.

Ik vraag me ook af of het IGM nummer daar altijd stond.

Het BA nummer is een productienummer in Italië ingeslagen en heeft geen directe link naar het VIN nummer. Het VIN nummer werd bij Misa ingeslagen.

De plaats van het VIN nummer is bij deze modellen erg ongelukkig gekozen: onder de linkerbil, continu bloot aan regen, zout en de elementen. Het nummer is soms grotendeels weggeroest en bij onvakkundige restauratie helemaal verdwenen.
In dit geval mag je ervan uit gaan, indien geen sporen van het nummer zichtbaar op de binnenkant van het frame, dat er nooit een nummer heeft gestaan. Blijft toch vreemd.

Karakters zijn 6 mm, dacht ik. Lettertype is "serif", dus met klein dwarslijntje aan eind van letter.
Opbouw = oud Piaggio logo, daarna VGLB1T, ster, 6 cijfers en ster. Alles in cursief en serif. 

Hier de twee foto's. Resolutie is niet geweldig. Beiden zijn gemaakt tijdens de Audax 1952 in Milaan. Nicole Ickx is de dame links tussen de duiven. Op de tweede foto waarschijnlijk ergens op de tweede rij.

1 uur terug, Michel_V zei:

Dit zou misschien wel eens mvr. Ickx kunnen zijn. Foto komt van het net. 

Michel,

mooi materiaal 🙂👍

ik denk dat Mevrouw Ickx rechts op de foto staat. Op de verdere foto’s met het nummer 8. Er staan op internet nog ergens twee foto’s van haar in Milaan. Die andere mevrouw staat er ook bij. Zal straks eens zoeken.

In 2011 ben ik op bezoek geweest bij Nicole Ickx (1924-2017). Zij was toen 87 jaar.
Zij schreef regelmatig artikels voor de Belgische Vespa Club magazines en was bovendien de eerste vrouwelijke vespa rijdster in België (1950). In 1952 heeft zij deelgenomen aan de allereerste "AUDAX Internazionale Vespistico Femminile a Squadre" in Milaan. 

In de jaren 50 was zij één van de drijvende krachten achter de organisatie van Eurovespa in België (Brussel 1953 en 1958, Brugge 1954, Spa 1957).
Begin jaren 60 verliet zij de vespa wereld en werd bekend als schilder/graveur.

8 uren geleden, Triumph zei:

Vooralleer de Vespa te lakken eerst even de krommingen van de nieuwe vloerrails aanpassen maar ik stuit op een probleempje: op de bovenste foto zijn de buitenste rails op de tunnel héél kort, de gaten die voorzien zijn op de onderste foto lijken te wijzen op langere voetrails, kan dit kloppen? 

Een andere opstelling van de rails lijkt ook niet te kloppen want dan zijn de rails te lang en op de vloerplaat te kort, wie weet raad, verkeerde set? (GL MISA is van '58)

Grts, J

 

Was mij nog niet eerder opgevallen, maar na het bekijken van een aantal foto's blijken zowel korte als langere buitenlijsten op de tunnel gebruikt te zijn bij de Misa VGL1.  Mijn eerste gedacht is dat de uitvoering van 1957 de korte lijst heeft en ergens in 1958 is vervangen door de langere lijst, maar zeker ben ik niet. In ieder geval zou ik de lijstlengte voorzien op de gaatjes in de bodemplaat.

Van de 4de serie motoplaten zijn er ca. 600.000 standaard en ca. 100.000 met "E" prefix uitgebracht. Dus de verhouding is 1 op 6.

Heb dit even opgezocht. Dit type motoplaat behoort eveneens tot de 4de serie (zie hoger), uitgebracht tussen 1926 en 1956. Dus witte letters/cijfers op een blauwe ondergrond en geëmailleerd. De plaat was echter een speciale onderserie "E", voorbehouden voor overheidspersoneel: politie, magistraten, onderwijzend personeel, enz

6 uren geleden, Pilaf zei:

En de achterlichten werden bij deze specifieke modellen dus ook meegespoten in de kleur van het frame?

Dat klopt, maar is niet specifiek voor vernoemde modellen. Alleen de vespa's van 1959 tem begin 1961 (VBA en VGLA) hebben het achterlicht in framekleur. Ergens in 1961 is de overgang naar het verchroomd achterlicht gebeurd, zowel voor Misa als Italiaanse modellen. VGLB en VBB hebben dus altijd een verchroomd achterlicht, VGLA en VBA kunnen beide versies hebben afhankelijk van het bouwjaar/framenummer.

14 uren geleden, Michel_V zei:

Idd. Maar kwamen die niet van MISA?

Neen. Voor zover ik weet werden de Misa vespa’s alleen verkocht in de Benelux en toenmalig Belgisch Congo. Tijdelijk zijn er ook een aantal geëxporteerd naar Oostenrijk en is er een beperkte uitwisseling geweest van onderdelen tussen de verschillende assemblage vestingen, bijvoorbeeld bij stockbreuk.

De prefix Vgla en Vglb wil zeggen dat, vanuit Italiaans standpunt, het vespa’s betreft bestemd voor export. Het zijn de tegenhangers van de Italiaanse Vba en Vbb, met specifieke aanpassingen voor het land van bestemming om te voldoen aan de plaatselijke wetgeving. Vgla en Vglb zijn destijds gemaakt in België, Duitsland en Italië.

De Vgla vespa hierboven heeft een aantal typische kenmerken voor het Italiaanse exportmodel bestemd voor Scandinavië, Zweden in het bijzonder: typische bilbeschermers, logo beenschild hetzelfde als de Vba, kleur blauw is donkerder. De Misa controle- en tankstickertjes zal je op deze vespa niet vinden. Wat wel vreemd is, is de blauwe kleur van de staander. Normaal zou die metaalkleur moeten zijn.

Wel een VGLA, maar geen Misa. Waarschijnlijk de Zweedse tegenhanger, die in Pontadera werd geassembleerd.

@Frederik

Het gerivetteerd vespa GL logo op het beenschild is wel origineel. De vroege Vgl1 vespa’s van 1957 hebben weldegelijk een gerivetteerd logo, daar zijn verschillende voorbeelden van gekend. Op een bepaald ogenblik (1957/1958) is dan het geplakt logo in de plaats gekomen. 

Als je de mono zadels en rekje tweedehands zoekt, wordt het moeilijk. Indien je de vespa volledig restaureert en opnieuw lakt, kan je nieuwe zadels en rekje plaatsen. Die vind je nog wel bij de gekende vespa webshops. Kijk eens bij La Vespa Due.